قزوین

 حسینیه امینیها در ضلع غربی خیابان مولوی قزوین قرار دارد رو از حسینیه‌های کم‌نظیر دورة قاجاریه است که در حدود سال ۱۲۷۵ ه. ق، توسط حاجی محمدرضا امینی، تاجر خیر قزوینی، ساخته شده است.حسینیه امینی‌ها در مساحتی حدود ۱۲۰۰ مترمربع، با نقشه مستطیل شکل و در دو طبقه (زیرزمین و همکف) ساخته شده و در اضلاع شمالی و جنوبی آن دو حیاط نسبتاً وسیع وجود داشت که حیاط شمالی بعدها جای خود را به مدرسه‌ای داده است. در زیر تمام سطح حسینیه، زیرزمینی بنا گردیده که از طراحی جالب توجه و فضاهای متنوع و متعددی برخوردار است.
بخش میانی زیرزمین طرح صلیبی شکلی دارد و در وسط نیز حوضی هشت ضلعی دارد. تمام فضاهای زیرزمین با پوشش‌های طاق و گنبد مسقف شده است. این بخش از بنا به عنوان محل انجام کارهای خدماتی، شربت‌خانه، انبار و غیره مورد استفاده بوده است. زیرزمین از طریق ورودی‌هایی به حیاط شمالی و جنوبی راه داشته است.
طبقه اصلی و همکف حسینیه از سه تالار مستطیل شکل تو در تو و اتاق‌ها و فضاهای خدماتی کوچک‌تری، در اضلاع شرقی و غربی، تشکیل شده است. تمام فضاها از طریق درگاه‌هایی، با فضاهای جانبی مرتبط شده‌اند. تالارهای سه‌گانه نیز از طریق چند درگاه و ارسی‌های بزرگ و زیبایی به هم متصل می‌شوند که با باز کردن این ارسی‌ها، فضای وسیعی از به هم پیوستن سه تالار حاصل می‌شود و عزاداران می‌توانند در این فضای وسیع گرد هم آیند.
دو تالار شمالی و جنوبی، ارسی‌ها و پنجره‌هایی به جانب حیاط دارند. ارسی‌های این حسینیه از نظر طراحی و ساخت و ظرافت و استفاده از شیشه‌های رنگین و آیینه در آنها، بسیار هنرمندانه و جالب توجه می‌باشند. پوشش تالارها با انواع قاب‌های چوبی و نقاشی رنگ روغن تزئین شده است. دیگر تزئینات تالارها را آیینه کاری و گچ‌بری تشکیل می‌دهد.
بنای حسینیه، به ویژه تزئینات غنی آن، در جریان حملات ارتش روسیه در سال ۱۳۲۰، آسیب زیادی دید که این خرابی‌ها در طی سال‌های ۲۷-۱۳۲۶ از محل درآمد موقوفات حسینیه و به همت اداره باستان‌شناسی تعمیر و بازسازی شد.
این بنا به شماره ۳۷۷ به ثبت تاریخی رسیده است.